Μια βροχερή μέρα, στο Αλβανικό μέτωπο όπου πολεμούσε ο παππούς μου είχε «πέσει» μεγάλη πείνα. Ο παππούς μου, μπουσουλώντας από την πείνα και την εξάντληση είδε κάτι στρατιώτες από μακρυά. Με όσες δυνάμεις είχε φώναξε «ψωμί». Οι άλλοι έβγαλαν μια φραντζόλα και τη άφησαν πάνω στην κορυφή του λόφου. Ο παππούς μου ο Νίκος πήγε ως εκεί με μεγάλη λαχτάρα γιατί πεινούσε πολύ. Μόλις όμως το έπιασε, το ψωμί έλιωσε γιατί είχε φουσκώσει από το νερό που υπήρχε στην περιοχή. Το μάζεψε ψίχουλο – ψίχουλο και το έφαγε!
Από τότε, όταν έβρισκε μια μπουκιά ψωμί, τη μάζευε από κάτω, τη φιλούσε και την έβαζε στην άκρη για να την φάνε τα πουλάκια!
Αναστασία Γ.
15 ετών
Επανομή Θεσσαλονίκης
asimantiellada.gr 
Πρόσφατα σχόλια