Η Ευσεβεία Μπατιάνη, το γένος Καραγιώργη, γεννήθηκε το 1930 στα Σέρβια Κοζάνης. Η οικογένειά της ήρθε από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Αγροτική οικογένεια με άλλα 4 αδέρφια: την Ευφροσύνη, την Τζοβαχέρη, το Γιώργο και την Ελισάβετ. Έζησε και θυμάται συχνά ιστορίες από την κατοχή και τον εμφύλιο στο χωριό της. Παντρεύτηκε τον Γιώργο Μπατιάνη, οικοδόμο από την Κοζάνη, ο μπαμπάς του οποίου ήταν καπετάνιος με τον Παύλο Μελά. Έχει δύο κορίτσια την Άννα και τη Θεοδώρα. Αρχές του ’60 μετακόμισαν οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη και από το ’80 ζει στη Χαλκιδική. Είναι 87 χρονών και κάθε Πάσχα Μεγάλη Πέμπτη τραγουδάει το Μοιρολόι της Παναγίας.
Σήμερα μαύρος ουρανός (2)
σήμερα μαύρη μέρα.
Σήμερα όλοι θλίβονται (2)
και τα βουνά λυπούνται.
Σήμερα πιάσαν το Χριστό (2)
οι άνομοι Εβραίοι.
Οι άνομοι και τα σκυλιά (2)
κι οι τρισκαταραμένοι.
Κι η Παναγιά η Δέσποινα (2)
καθόταν μοναχή της
καθόταν και προσεύχονταν (2)
για το μονογενή της.
Φωνή της ξήρθε απ’ ουρανού (2)
κι’ απ’ αρχαγγέλου στόμα.
Φτάνουν κυρά οι προσευχές (2)
φτάνουν και οι μετάνοιες.
Τον γιο σου τον μονογενή (2)
τον πιάσαν οι Εβραίοι.
Οι άνομοι και τα σκυλιά (2)
κι’ οι τρισκαταραμένοι.
Η Παναγιά σαν τ’ άκουσε (2)
πέφτει λιγοθυμάει.
Η Μάρθα κι’ η Μαγδαληνή
και του Λαζάρ’ η μάνα
και του Γιακώβ η αδελφή (2)
και οι τέσσερις αντάμα.
Σταμνί νερό της ρίξανε (2)
τρία κανάτια μόσχο.
Κι όταν τη συνηφέρανε (2)
αυτό τον λόγο λέει:
Άιντες να παν το σώσουμε (2)
πρωτού τον εσκοτώσουν
Πρωτού τον βάλουν στα καρφιά (2)
και μας τον θανατώσουν.
Παίρνουν το δρόμο το δρομί (2)
δρομί το μονοπάτι.
Το μονοπάτι τσ’ έβγαλε
στου μαραγκού τη πόρτα
Καληνημέρα τσίγγανε (2)
καλώς τα πολεμάτε.
Μην είδατε το γιόκα μου (2)
Εβραίοι να τον περνάνε.
Τώρα τον επεράσανε (2)
και παν να τον σταυρώσουν.
Κι εμένα με παρήγγειλαν (2)
τρία καρφιά να κάνω.
Μα ‘γω τα πελεκώ ψιλά
για να τα κάνω πέντε.
Τα δυο στα δυο του χέρια του
τα δυο στα δυο του πόδια.
Το τρίτο το φαρμακερό
να μπεί μες την καρδιά του.
Να τρέξει αίμα και χολή (2)
να πικραθεί η καρδιά του.
Παίρνουν το δρόμο το δρομί
δρομί το μονοπάτι.
Το μονοπάτ τις έβγαλε
εις του ληστού την πόρτα.
Βρίσκουν την πόρτα σφαλιστή
και τα κλειδιά παρμένα
και τα μικρά παράθυρα
σφιχτά μανταλωμένα.
Άνοιξε πόρτα του ληστού (2)
και πόρτα του Πιλάτου.
Κι’ πόρτα από το φόβο της
άνοιξε μοναχή της.
Μπαίνει μέσα η Παναγιά
κανένα δε γνωρίζει.
Βλέπει δεξιά, βλέπει ζερβά
κανένα δε γνωρίζει.
Βλέπει και δεξιότερα
τον άγιο Ιωάννη.
Αχ Αη Γιάννη Πρόδρομε
και βαφτιστή του γιού μου
ποιος είναι ο υγιόκας μου
και δεν τον εγνωρίζω.
Δεν έχω γλώσσα να σου πω
χέρια να σου τον δείξω
δεν έχω χεροπάλαμο
για να σου τον εδείξω.
Σου δίνω χέρια να μου πεις
γλώσσα να μου μιλήσεις
σου δίνω χεροπάλαμο
για να μου τον εδείξεις.
Τον βλέπεις κείνον το γυμνό
τον παραπονεμένο
οπού φορεί πουκάμισο
στο αίμα βουτημένο
οπου φορεί στην κεφαλή
αγκαθωτό στεφάνι;
Κείνος είναι ο γιόκας σου
και με διδάσκαλός μου.
Κι Παναγιά σαν τ’ άκουσε
πέφτει λιγοθυμάει.
Η Μάρθα κι’ η Μαγδαληνή
και του Λαζάρου η μάνα
σταμνί νερό της ρίξανε
τρία κανάτια μόσχο.
Κι όταν τη συνεφέρανε
αυτόν το λόγο λέει:
Φέρτε σκοινί να κρεμαστώ
και γκρέμο να γκρεμίσω.
Φέρτε κι’ αργυροψάλιδο
να κόψω τα μαλλιά μου.
Μάνα μ’ εσύ αν κρεμαστείς
θα το ‘βρει ο κόσμος όλος.
Λάβε μάνα μ’ υπομονή
και τράβα στην αυλή σου.
Βάλε κρασί στο μαστραπά
κι’ αφράτο παξιμάδι
και φάγε την παρηγοριά
να την ευρ’ ο κόσμος όλος.
Να τη βρουν μανάδες απ’ τα παιδιά
και τα παιδιά απ’ τις μάνες.
Να το ‘βρουν και τ’ αντρόγυνα
τα καλαγαπημένα.
Όποιος το λέει σώζεται
κι όποιος τ’ ακούει αγιάζει.
Κι όποιος το καλοαφουγκραστεί
παράδεισο θα λάβει.
Παράδεισο και λίβανο
από το μοναστήρι.
asimantiellada.gr 
Πρόσφατα σχόλια