Την Παρασκευή, 13/7/2018, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το 1ο αντάμωμα ξενιτεμένων, στον αύλειο χώρο του πρώην 5ου Δημ. Σχολείου Κάτω Οινόης, από το οποίο και αποφοίτησα.Την όμορφη, καλοκαιρινή εκδήλωση διοργάνωσε ο δραστήριος Πολιτιστικός και Λαογραφικός Σύλλογος του χωριού μου, «Τ’ Αμπέλια», την οποία τίμησαν με την παρουσία τους, οι δημοτικές αρχές, ο Αντιπεριφερειάρχης, ο κοσμήτορας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Ορεστιάδας, κληρικοί, μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων Πολιτιστικών και Λαογραφικών Συλλόγων, χορευτικά συγκροτήματα, ξενιτεμένοι συντοπίτες μας από διάφορα μέρη της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αμερικής και Αυστραλίας.
Είχα την χαρά να παρεβρεθώ κι εγώ με την οικογένειά μου στην υπέροχη αυτή εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στους ξενιτεμένους μας. Η ατμόσφαιρα ήταν συναισθηματικά φορτισμένη. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Η χαρά και η συγκίνηση είχαν την τιμητική τους.
Μετά από πολλά χρόνια, ανταμώσαμε με αγαπημένους μας ανθρώπους, φίλους, συμμαθητές, συντοπίτες μας.
Συζητήσαμε, διασκεδάσαμε, γελάσαμε, δακρύσαμε, θυμηθήκαμε τα παλιά…
Γυρίσαμε το χρόνο πίσω. Φορτίσαμε τις μπαταρίες μας για πολύ καιρό
Σαν να ήταν χτες, δενάλλαξε τίποτε στις ψυχές μας, νιώσαμε και πάλι παιδιά. Ο χρόνος μόνο αλώβητος, άφησε στα πρόσωπά μας τα σημάδια του.
Κάποιοι δε μπόρεσαν να είναι ανάμεσά μας, λόγω υποχρεώσεων.
Κάποιοι άλλοι δυστυχώς έφυγαν για πάντα απ’ αυτή τη ζωή. Δε θα τους ξεχάσουμε όμως ποτέ… Θα είναι γλυκιές αναμνήσεις χαραγμένες στη μνήμη και στην καρδιά μας. Αιωνία τους η μνήμη…
Νιώθω έντονα την ανάγκη, να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου και εκ μέρους όλης της οικογένειάς μου την εξαίρετη και αξιέπαινη πρόεδρο του Πολιτιστικού και Λαογραφικού συλλόγου του χωριού μου, κυρία Αναστασία Σκεντερλή και όλα τα ενεργά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου , για δύο λόγους: Πρώτον, για την υπέροχη βραδιά που με περισσή αγάπη και κόπο ετοίμασαν για μας τους ξενιτεμένους και δεύτερον για την τιμή που έκαναν στη γιαγιά μου τη Μαρία, απονέμοντάς της τιμητική πλακέτα, ως τη γηραιότερη κυρία του συνοικισμού, προσφυγοπούλα τότε που απέμεινε στο χωριό, από το Κρασοχώρι της Ανατολικής Θράκης.
Κληθήκαμε όλοι να τη συνοδεύσουμε, τα πέντε παιδιά της, τα δέκα εγγόνια της και τα 18 της δισέγγονα. Την απόνομή έκανε ο αγαπητός της γιαγιάς μου, ιερέας του χωριού, π. Χρυσόστομος Καμαργιάννης.
Η κ. Χρυσούλα Σκουταριανού, μέλος του συλλόγου, της πρόσφερε και μια τούρτα για τα 100στά της γενέθλια και της τραγούδησε… Τα δισέγγονά της τη βοήθησαν να σβήσει τα κεράκια!!!
«Να ζήσεις γλυκιά μας γιαγιούλα, για να σε καμαρώνουμε και να δυναμώνουμε με την απλότητά σου, τη δυνατή πίστη σου στο Θεό, διηγώντας μας τις εμπειρίες σου και τις ιστορίες από τα παλιά χρόνια.»
Η γιαγιά Μαρία ευχήθηκε σε όλους τους παρεβρισκομένους, να έχουν υγεία, προκοπή στη ζωή τους, πίστη στο Θεό και να πάρουνε όλοι τα χρόνια της.
Η γιαγιά μου η Μαρία, κόρη του Αναστασίου και της Ζωής Πολυλογίδη – Βουρβούρη, ήρθε βρέφος με τους γονείς της και τον μεγαλύτερό της αδελφό Αντώνιο, από το Κρασοχώρι της Ανατολικής Θράκης στην Ελλάδα το 1918, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζαν και σαράντισε στο Φυλάκιο Έβρου.
Επειδή όμως άφησαν πίσω τα υπάρχοντά τους, δεν άντεξαν για πολύ καιρό κι επέστρεψαν στην αλησμόνητη πατρίδα τους.
Το 1922, με την ανταλλαγή πληθυσμών, ήρθαν μόνιμα κι εγκαταστάθηκαν στην Κάτω Οινόη Ορεστιάδας, με την ελπίδα πάντα της επιστροφής. Προτίμησαν να μείνουν σ’ έναν τόπο που να μην απέχει πολύ από τον τόπο που άφησαν πίσω, την πατρίδα τους.
Αργότερα απέκτησε κι άλλα δύο αδέλφια, τον Δημήτριο και τη Βασιλική.
Διακρίνεται για την απλότητά της, την ταπεινότητα, την υπομονή και την πίστη της στο Θεό.
Είναι εγγονή του ιερέως και διδασκάλου π. Ιωάννη Αναστασιάδη (πατέρας της μητέρας της) που ανέφερα σε άλλο άρθρο μου στην ιστοσελίδα. (Οι παλιοί φίλοι)
Ως μεγαλύτερη εγγονή της γιαγιάς Μαρίας, που φέρω και το όνομά της, είμαι βαθιά συγκινημένη κι ευγνώμων απέναντι στον Σύλλογο Κάτω Οινόης «Τ’ Αμπέλια».
Ελπίζω κι εύχομαι, με τη βοήθεια του Θεού, να πραγματοποιηθεί το επόμενο καλοκαίρι και το 2ο αντάμωμα ξενιτεμένων στο χωριό μου, ώστε να μας δοθεί η ευκαιρία ν’ ανταμώσουμε ξανά.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ.
ΜΑΡΙΑ Θ. ΟΔΑΤΖΙΔΟΥ
asimantiellada.gr 
Πρόσφατα σχόλια