Αυτή η γραμμή στο χάρτη…

Δέκα μήνες περίπου μετά, ο τότε στρατιώτης Θεόδωρος Τ. θυμάται:

Τον Μάρτιο του 2020 η κατάσταση στο Βόρειο Έβρο και συγκεκριμένα στις Καστανιές, ήταν τεταμένη. Χιλιάδες λαθρομετανάστες βρισκόταν συγκεντρωμένοι πίσω από τον φράχτη στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Στρατός και αστυνομία ήταν στην πρώτη γραμμή για να αποτρέψουν τη μαζική εισβολή λαθρομεταναστών στην περιοχή του Έβρου. Έζησα τα γεγονότα σε απόσταση αναπνοής εκεί στον φράχτη.

Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο ν’ ανοίξουν τρύπες ή να ρίξουν το φράχτη με σχοινιά και γάντζους, για να περάσουν στο ελλαδικό έδαφος. Χρησιμοποιούσαν μεγάλα ψαλίδια τα οποία τους προμήθευε η τουρκική πλευρά κι έβαζαν φωτιές. Έπαιρναν επίσης μεγάλους κορμούς δέντρων, τους οποίους χρησιμοποιούσαν ως πολιορκητικούς κριούς με σκοπό να προκαλέσουν ζημιές, ρήγματα στον φράχτη και να περάσουν. Κάποια φορά χρησιμοποίησαν ένα όχημα του στρατού και με ένα πολύ χοντρό συρματόσχοινο έδεσαν τον φράχτη και προσπαθούσαν να τον ξηλώσουν. Τα πράγματα ήταν πολύ σοβαρά και φοβηθήκαμε ότι αυτή τη φορά θα κατάφερναν να μπουν. Άλλο θαυμαστό γεγονός όμως ματαίωσε τα σχέδιά τους! Το χοντρό συρματόσχοινο κόπηκε απογοητεύοντας τους επίδοξους εισβολείς και δίνοντας στους φρουρούς μας άλλο ένα μήνυμα ότι δεν πολεμούσαν μόνοι τους.

Ήταν θηρία ανήμερα…

Καθώς προσπαθούσαμε με τους συστρατιώτες μου να «μπαλώσουμε» το φράχτη, οι λαθρομετανάστες μας έβριζαν, έκαναν χειρονομίες ή μας πετούσαν τσιγαριλίκια για να μας καλοπιάσουν.

Έπεφταν σαν λυσσασμένα σκυλιά επάνω στον φράχτη, έσχιζαν τα ρούχα και το κορμί τους προκειμένου να περάσουν απέναντι. Έδειχναν πως δεν καταλάβαιναν τον πόνο, πολλοί απ’ αυτούς έκαναν χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια μας.

Επίσης μας έριχναν πέτρες, καπνογόνα, δακρυγόνα και χημικά, για να μας απομακρύνουν και να τρυπήσουν ανεμπόδιστα τον φράχτη. Ξαφνικά όμως, ω του θαύματος!!! Ο αέρας γύρισε προς τα επάνω τους! Αυτοί συνέχισαν με μανία να ρίχνουν περισσότερα χημικά. Φυσικά ο αέρας δεν έπαψε και τα χημικά συνέχισαν να τους πνίγουν οπότε κατάλαβαν το αυτονόητο (ότι πνιγόταν από τα χημικά οι ίδιοι) και άρχισαν να τρέχουν, να απομακρύνονται από τον φράχτη. Ο Θεός ήταν για άλλη μια φορά μαζί μας!!!

Στις Καστανιές, όπως μας είπε ο Παναγιώτης Κ. (κάτοικος Καστανιών) «δεν έπεσε ούτε ένα δάκρυ» παρ’ όλα τα χημικά που έριχνε η άλλη πλευρά για τρεις ημέρες.

Κατά τη διάρκεια των γεγονότων, η Ελληνική πλευρά είχε ένα βυτίο, τον Αίαντα με το οποίο έριχναν νερό με πίεση στους πολυάριθμους εισβολείς όταν έκαναν κάποια επικίνδυνη έφοδο. Ακούστηκε ότι κάποιος φαντάρος έριξε κρυφά αγιασμό από τα Ιεροσόλυμα στο βυτίο πριν τον ψεκασμό. Η αγριάδα των εισβολέων μετριάστηκε τις επόμενες μέρες σε βαθμό που να το παρατηρήσουν και να το σχολιάζουν οι φύλακες ων συνόρων!

Αυτά και άλλα ζήσανε οι φαντάροι μας στα σύνορα το Μάρτη του 2020.

Δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε το γεγονός ότι δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές σε συνθήκες τέτοιας έντασης. Αυτό από μόνο του είναι θαυμαστό. Όπως επίσης και το γεγονός ότι ένας συρμάτινος φράχτης ύψους ούτε δύο μέτρων σταμάτησε τόσες χιλιάδες εισβολέων. Άλλη μια φορά η πατρίδα μας σώθηκε από σοβαρό κίνδυνο…

Πληροφορητής: Θεόδωρος Τ.